Artikel 'Media in Perspectief', achter de schermen

Wat?
Ik was sinds de meivakantie aan het zoeken naar een school-project, iets wat ik zou kunnen doen tijdens lesuren. Met wat hulp van een aantal leraren kreeg ik de mogelijkheid om per week 2 lesuren naar keuze te missen. Die tijd die ik anders nutteloos zou doorbrengen in het klaslokaal, mocht ik nu gebruiken om een artikel te schrijven. Zo zou ik m'n schrijven kunnen ontwikkelen en een bepaald onderwerp uitdiepen en daar meer van leren. Wat een luxe he? Ik ben er erg blij mee! Uiteindelijk heb ik ongeveer 16 lesuren gemist sinds de meivakantie voor dit project. In die tijd heb ik een artikel geschreven over objectiviteit in de media.

Wat heb ik geleerd?

Ik vond het ontzettend leuk om dit artikel te schrijven en ik ben heel tevreden met het resultaat. 

Ik heb veel dingen geleerd door dit project, wat in de toekomst goed van pas kan komen. Ik heb niet alleen veel geleerd over het onderwerp wat ik uitgediept en onderzocht heb (journalistiek), maar ik heb ook veel geleerd over het schrijven van een artikel. Wat ik geleerd heb over het onderwerp staat uitgebreid beschreven in het artikel zelf. Wat ik geleerd heb over het schrijven van een artikel, is het volgende:

• Je hebt meer tijd nodig om een goed onderbouwd artikel te schrijven dan ik oorspronkelijk dacht. Ik had in het begin 4 uur gepland per artikel, maar ik ben er uiteindelijk meer dan 15 uur mee bezig geweest.
• Het echte schrijven van het artikel is eigenlijk alleen de kers op de slagroomtaart. Het eigenlijke werk zit in de voorbereiding: het onderzoeken van, informatie zoeken over en je oriënteren op het onderwerp. Zonder voorbereiding geen artikel, en daarom gaat de meeste tijd en moeite in het zoeken en verwerken van informatie zitten. Pas als je al die informatie op een rijtje hebt gezet en je goed bekend bent met het onderwerp, kan je beginnen met de informatie weergeven aan het publiek.
• Een boek gebruiken als bron vergt een heel andere manier van lezen en samenvatten. Je moet nu niet alle belangrijke informatie opschrijven, maar alleen de informatie die belangrijk is voor je artikel. 
• Een artikel een beschouwing laten zijn, bleek toch heel lastig vol te houden. Ik wilde eerst een beschouwend artikel schrijven, maar op een gegeven moment merkte ik dat ik vanuit mijn eigen mening begon te schrijven. Uiteindelijk is het meer een betoog dan een beschouwing geworden. Ik vind een betoog ook leuker en fijner om te schrijven, omdat je dan wat feller kan zijn in je uitspraken en ik het makkelijker vind om iets duidelijk te maken. Toch lijkt het me een uitdaging om van het volgende project/artikel een beschouwing te maken.
• Stel grenzen. Stel een deadline, een uiterste datum wanneer het artikel af moet zijn, en stel daar je planning op in. Geef jezelf ook een maximum aantal woorden en wees daar streng in. Teveel woorden, betekent schrappen.
• Zoals bovenstaand punt beschrijft, is een punt wat ik geleerd heb en nog moet leren, dat een artikel kort maar krachtig moet zijn. Dit vond ik vooral lastig, omdat ik ontzettend veel informatie (10 A4-tjes) had verzameld, en dat het liefst in één artikel wilde proppen. Ik moet leren om sommige informatie weg te durven laten, teveel voorbeelden en onnodige informatie te schrappen en in een kortere bewoording te vertellen wat ik wil vertellen. Een maximum aantal woorden zou daar zeker bij helpen.

Voordat ik begon met informatie zoeken heb ik een hoofdvraag opgesteld, zodat ik alleen relevante informatie zou zoeken, informatie die me zou kunnen helpen om die hoofdvraag te beantwoorden.
Voordat ik begon met schrijven, heb ik naar aanleiding van mijn informatie een bouwplan opgesteld. In dit bouwplan heb ik de hoofdvraag verder uitgewerkt met verschillende deelvragen. Ook heb ik hier alvast mijn conclusie genoteerd, zodat ik de rode draad in mijn artikel beter zou kunnen vast houden.
Met deze twee dingen ben ik heel blij, omdat dat me heeft geholpen om dicht bij  het onderwerp te blijven.

Feedback:

Verschillende klasgenootjes, mijn lerares Maatschappijwetenschappen en mijn lerares Nederlands hebben mijn artikel gelezen en feedback gegeven. Ze waren overwegend positief, wat natuurlijk altijd leuk is om te horen. Een van de klasgenootjes zei zelfs dat dit artikel in de Elsevier terecht zou kunnen, wat een compliment! :-) Maar ik heb eigenlijk het meest aan de meer kritische feedback, die kreeg ik vooral van mijn leraren. 

Mijn lerares Nederlands haalde er een aantal kleine spel- en stijlfouten uit, ik heb vooral nog moeite met de verwijswoorden. ('het' in plaats van 'deze', en 'haar' in plaats van 'zijn') 

Verder merkten m'n ouders al op dat ik veel te lange zinnen maak, met teveel komma's. Ik moet dus leren om regelmatig er een punt achter te zetten (letterlijk) en met een nieuwe zin te beginnen. Dit maakt het artikel veel leesbaarder.

Mijn lerares MAW had vooral als kritiek dat ze het een te algemeen stukje vond. Dat was inderdaad de bedoeling van dit artikel, maar ze zag graag dat ik bij het volgende project (wat waarschijnlijk m'n profielwerkstuk wordt) dieper op 1 onderwerp van de journalistiek in ga, in plaats van vele onderwerpen oppervlakkig noemen zonder bewijsvoering. Ze vroeg zich ook af voor welke doelgroep ik dit artikel geschreven had. Ze vond namelijk dat het artikel oude koek is voor mensen die hier al iets van weten., zoals sociologen en journalisten. Maar ik heb dit artikel bewust 'simpel' gehouden. Eigenlijk ben ikzelf mijn doelgroep: jonge mensen die geinteresseerd zijn in de wereld om hun heen, maar verder nauwelijks achtergrondkennis over journalistiek hebben. 

Al met al heb ik er dus heel veel van geleerd. Nu ben ik heel benieuwd wat jullie ervan vinden!

Genoeg over het gebeuren 'achter de schermen', het gaat natuurlijk om het artikel zelf!