Gedicht: Een kinderspiegel

Een kinderspiegel.

"Als ik oud word neem ik blonde krullen
ik neem geen spatader, geen onderkin,
en als ik rimpel krijg omdat ik vijftig ben,
dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond,
alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen.


Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik
en niemand gaat ooit liegen tegen mij.
Ik neem niet van die vieze vette
grijze plekken en ik ga zeker ook niet
stinken uit mijn mond


Ik neem een hond drie poezen en een geit
die binnen mag, dat is gezellig,
de keutels kunnen mij niet schelen.
De poezen mogen in mijn bed
de hond gaat op haar kleedje.


Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen
niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.
Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is
de hele dag en ook de hele nacht
blijven wij alsmaar bij elkaar"


- Judicth Herzberg (1934)


Ik vind dit een mooi, vrolijk, lief gedicht over hoe een kind naar haar toekomst kijkt.
Zo heerlijk naief positief, dat zouden we allemaal vast moeten blijven houden...

Zoals m'n mama me eens als wijs advies gaf:
"Grow up, but never loose the child in you."