Vandaag ben ik naar de Open Dag van Creative Writing bij ArtEZ, hogeschool voor de kunsten, geweest. Een heel inspirerende, leuke dag waar ik echt heb mogen snuffelen aan de opleiding. Ik heb gelukkig nog ruim een jaar om te beslissen óf ik een vervolgopleiding ga doen, en zo ja, welke opleiding, maar Creative Writing staat nu zeker hoog op m'n lijstje! Bovendien smaakt de vrijheid van een grote stad naar meer en voel ik me helemaal thuis tussen al die artistieke, gekke mensen :)
En daar zaten we dan, 15 schrijvers in spé, op het gras midden in de beeldentuin van het museum in Arnhem. Het zonnetje deed zijn best om ons te verwarmen en wij deden ons best om onze schrijfopdracht uit te werken. Welkom bij de 'Walkin' Workshop': maak in een halfuur een schrijfsel naar aanleiding van de inspiratie die je om je heen vindt.
Ik genoot enorm van de opdracht, maar vooral ook van de voordracht van mijn mede-workshoppers. Wat een talent! Dit was mijn resultaat:
Levende beeldentuin
Bordjes belezen, beelden bekeken, betekenissen bedacht.
En ik? Ik sta met mijn ogen de andere kant op.
Waarom zou ik naar stalen, stenen schaduwen staren als de levende replica's naast mij leven?
Het terras is voor mij de ware beeldentuin.
Ieder levend beeld met opzet of per ongeluk neergezet.
Een vrouw legt de krant over haar hoofd en creëert zo een parasol.
Een meisje legt een tas onder haar hoofd en creëert zo een kussen.
Ik leg een blaadje onder mijn pen en creëer zo mijn wereld.
Nieuwsgierig staar ik naar mijn levende beeldentuin.
Betekenissen vinden in samenstellingen om verhalen te vinden is mijn doel.
Waarom heeft de oudere dame haar schoenen uitgetrokken?
Heeft zij soms lange reizen gemaakt en is deze plek een welkom rustpunt voor haar vermoeide voeten?
Waar hebben haar voeten haar mee naar toe genomen?
Een serveerster ruimt de scherven van een voormalig glas op.
Wat heeft het glas doen knappen? Wiens ruzie is hier uit de hand gelopen?
Een echtgenoot die zijn affaire opbiecht, was het glas de frustratie-uiting van zijn vrouw?
Vrouwen met bezorgde gezichten nippen aan hun thee.
Wat is hun gespreksonderwerp?
Wat veroorzaakt de donkere wolken boven hun tafel?
Een lange familieruzie eindelijk bepraat of een ongewenst zwangerschap toegegeven?
Ik kan uren dolen door de levende beeldentuin.
Met mijn pen in mijn hoofd herken ik ontelbare verhalen.
Met mijn pen in mijn hand zie ik een vaardige Kunstenaar achter de kunstwerken.
Schrijven is een kunstvorm en het lijkt mij geweldig om die te ontdekken.
Leer leven als schrijver,
Vind overal je inspiratie,
Weeg de wonderen van de wereld in woorden.
©ElineMillenaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten