--
Wow, de tijd vliegt! Er gebeurt hier zoveel in een korte tijd dat het soms moeilijk is om tijd vrij te maken voor dingen zoals een blog update. Maar wij zijn jullie zeker niet vergeten en het spijt ons als dat zo lijkt! Eline zegt wel eens: “Neem een maand van een gemiddeld persoon en prop dat in één week. Welkom in mijn leven.” En zo lijkt het inderdaad, processen waar je normaal maanden of zelfs jaren over doet, gaan je hier in een aantal weken doorheen. Dit is een enorme zegen omdat we zo heel snel kunnen groeien. Maar dat maakt deze tijd ook heel intensief, omdat al die processen wel tijd, aandacht en energie nodig hebben.
Wat is er de afgelopen maanden gebeurd in onze harten en onze levens?
Eline:
Ik heb de afgelopen maand een aantal van de moeilijkste, en meest belangrijke weken van m’n leven meegemaakt. Moeilijk omdat ik door een proces van innerlijke genezing heen ging, met alle emoties die daarbij komen. Innerlijke genezing is niet alleen voor mensen die trauma’s hebben of een verschrikkelijke jeugd hebben gehad. Ieder persoon heeft ergens diep van binnen pijn en angsten (gehad), omdat niemand een perfect leven heeft (gehad). Veel mensen beseffen dit niet, omdat ze niet diep in hun hart durven te kijken, omdat ze bang zijn voor wat ze zullen ontdekken. Dit is heel begrijpelijk, maar als je beseft dat Gods liefde alle angst verdrijft en alle pijn geneest, geeft dit zowel moed als hoop om door die diepere lagen van je binnenkant heen te werken. Het klinkt alsof dat een hoop zwaar werk is en je zelf moet gaan graven in je hart. Maar ik heb die weken juist ervaren dat ik helemaal niet zelf ‘aan de slag met mezelf hoef’, maar dat ik me gewoon kan richten op God. Als ik Hem toestemming geef om zo diep te gaan als Hij weet dat ik op dit moment aankan, doet Zijn liefde de rest. Deze maanden heb ik Gods liefde dichterbij ervaren als ooit tevoren. Hoewel het lang niet altijd makkelijk was om te beseffen dat ik ook onbeantwoorde behoeftes, genegeerde pijn en gedreven angsten in de hoekjes van m’n hart had wonen, gaven de bijzondere ontmoetingen met God me zowel de kracht als de motivatie om verder te kijken. Ik hield me vast aan de belofte dat achter iedere angst een schatkamer van vrijheid ligt. (meer hierover heb ik geschreven in m’n stukje “Tears are diamonds”)
Die belofte is echt waar. Na dit proces voel ik me letterlijk een ander mens, of beter gezegd, ik voel me mezelf geworden, zonder de lagen van angst en gekwetstheid die m’n echte identiteit verstoppen. Ik heb meer liefde voor mensen, voor mezelf en voor God en ik ben meer in staat liefde te ontvangen van mensen en van God. Ik heb mezelf en God zoveel beter leren kennen! Ik ben wie ik ben en dat is genoeg. Niet wat ik doe bepaalt wie ik ben, maar wie ik ben bepaalt wat ik doe. Dat is een waarheid die ik al jarenlang geloofde met m’n hoofd, maar onbewust nog geen deel waren van mijn levensstijl en mijn hart. Nu kan ik echt zeggen dat ik dit begrijp, geloof en uitleef. Ik weet wie ik ben en dat maakt het leven eigenlijk heel erg simpel. Liefde, vrede en vreugde zijn dingen die automatisch uit mij stromen als ik mezelf ben, omdat ik ben gemaakt in het evenbeeld van de God die de Liefde Zelf is, de Vredevorst is en in wiens aanwezigheid volledige vreugde is (1 John 4: 16, Jesaja 9:6 en Psalm 16:11). Mensen lief hebben is geen hard werk meer of iets wat ik ‘moet’ doen, maar iets wat heel natuurlijk is om te doen, omdat ik gemaakt ben voor liefde! Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld om mezelf te zijn. God is ontzettend goed!
Ik heb me inmiddels ook aangemeld voor het tweede jaar van BSSM. Op 21 februari schreef ik hierover op Facebook: Ik heb me net aangemeld voor BSSM tweede jaar! :) Waarom nog een jaar bij Bethel? Omdat het eerste jaar zich richt op identiteit en het tweede jaar op leiderschap. Ik wil tweede jaar doen omdat ik meer van God wil, dieper in Zijn hart wil gaan en meer wil ervaren van Zijn aanwezigheid. Ik wil leren hoe ik een goede rentmeester kan zijn met de zegeningen, doorbraken en openbaringen die ik heb ontvangen, zodat het kan toenemen en ik het kan delen met de mensen om me heen! Ik wil nog langer in deze cultuur doordrenkt worden, zodat ik de cultuur van opwekking kan creeeren overal waar ik ga! Papa God en ik hebben het erover gehad en we vonden het allebei een goed idee om terug te komen in Redding na de zomer! :)
Aankomende donderdag vertrek ik op mijn zendingsreis naar Nicaragua. Ik heb al het geld binnen gekregen op bijzondere wijze door giften, God heeft voorzien! Iedereen die gebeden heeft of een gift gegeven heeft; ontzettend bedankt! Alles wat ik meemaak in Nica deze weken zullen ook een deel van jouw leven zijn omdat je in mijn ‘team’ zit! Ik heb enorm veel zin in de reis, we gaan voornamelijk met een lokale ministry mee die daar op de vuillnisbelt Tikatipa de mensen lief hebt en de kinderen voedt. We zullen ook kerken bezoeken, de straten opgaan, veel tijd nemen om voor mensen te bidden, met kinderen spelen en Gods aanwezigheid brengen in het op twee-na-armste land van Zuid-Amerika. Ik ben benieuwd naar alle getuigenissen die hieruit gaan komen! Ik moet wel toegeven dat ik de afgelopen dagen een klein beetje gestrest ben, omdat het voor mij heel belangrijk is om me goed voor te bereiden. Buiten alle praktische voorbereiding om (die ook veel tijd kosten), wil ik me ook geestelijk en emotioneel kunnen voorbereiden op een intensieve bedieningstijd deze reis. Maar aangezien school nog door gaat en ik nog veel moet regelen voor donderdag, kan ik niet helemaal de rust/tijd voor de emotionele voorbereiding vinden. Zouden jullie voor vrede en mogelijkheid tot rust willen bidden?
En dan zijn er nog duizenden dingen die ik zou kunnen vertellen die we hier mee maken. Bizarre ontmoetingen, bemoedigende getuigenissen, radicale veranderingen, grote dromen, leuke uitjes en creatieve expressies. Je kunt hierover lezen op onze Facebook updates, mijnpersoonlijke blog of anders in persoon naar vragen als we terug zijn. Bedankt voor je tijd, gebed en betrokkenheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten