Mijn kijk op de wereld, en een kijkje in de mijne...

donderdag 8 april 2010

PWW: De 5 fases van het kwijtraken.

-Dit nieuwe thema heet 'painting with words'. Want dat probeer ik te doen en dat vind ik leuk om te doen. Ik wil graag met woorden een beeld schetsen, een beeld waar je je in kan leven. Soms in grappige stukjes, soms in serieuze stukjes, soms in stukjes over mijn leven, soms in stukjes over iemand anders leven. Maar in al van mijn stukjes schrijf ik om je dit te geven; 'Mijn kijk op de wereld en een kijkje in de mijne...'-

De 5 fases van het kwijtraken.


Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het aan iets kwijt zijn. Verschrikkelijk irritant. Mijn humeur zakt in een diep, donker dal en ik moet iets of iemand de schuld geven van het zoekraken, het liefst het voorwerp of de persoon die kwijt is zelf. Dit keer was mijn biebpas aan de beurt om een waterval van verwensingen en scheldwoorden over zich heen te krijgen. Waarom moet dat takkeding dan ook zoekraken? Ik hoor je nu denken: ‘Wat is dat voor een nerd dat ze zo zich zo druk maakt over een bibliotheekpasje?’. Geen zorgen, ik was niet van plan een stapel theorieboeken te gaan lenen, maar ik ben persoonlijk erg fan van de gratis dvd’s van de bieb die je kan lenen voor 3 weken. En aangezien donderdagavond filmavond is, dacht ik daar een prachtige oplossing te hebben bedacht. Maar ik voelde de bui al aankomen toen ik met 3 romantische komedies in de rij stond en erachter kwam dat ik mijn bibliotheekpasje niet mee had. Terug naar huis dan maar, en daar begon de ellende pas echt.

Er zijn 5 fases waar je door heen gaat als je iets of iemand niet kan vinden. De eerste is ontkenning. Dit is de bekende situatie waar je uitkraamt: ‘Nee, ik kan hem gewoon niet kwijt zijn! Ik had ‘m net nog!’ De volgende fase is irritatie wat, naar mate je verder vordert in deze fase, uitmondt in boosheid. Niets kan je meer schelen, zolang je het zoekgeraakte voorwerp maar vindt! In deze fase draaien je hersenen overuren, zowel om te bedenken waar je dat verrekte ding ook al weer neergelegd hebt, als om te bedenken wie o wie je de schuld kan geven dat het überhaupt kwijt geraakt is. Vervolgens ga je, terwijl de stoom nog net niet uit je oren komt, over naar fase 3: radeloosheid. Als je alle mogelijke plekjes al af hebt gezocht en je alles overhoop gooit om dat ene laatje van de kast voor de tweede keer door te spitten, weet je dat in deze fase terecht bent gekomen. En dan uiteindelijk komt het onvermijdelijke; fase 4: de opgave. Met een boos gezicht plof je neer op de bank en schreeuwt naar je zoekgeraakte voorwerp: ‘Dan toch lekker niet!’. Een waarschuwing aan iedereen die op het moment van fase 4 bij de betreffende persoon in de buurt is; zeg niets anders tegen hem of haar dan alleen ‘Ik heb het gevonden!’ want anders krijg je de hele lading van frustratie over je heen.

Ik heb alle bovenstaande fases in een uur doorgelopen en ik kan je vertellen; je wordt er niet blij van. Maar er is gelukkig hoop, want na de verschrikkelijke fase 4, komt de laatste en de beste fase: berusting. Je accepteert dat je voorwerp kwijt is en dat je het waarschijnlijk ook nooit meer terug zal vinden. Het zoekgeraakte voorwerp verandert dan van de status ‘niet kunnen vinden’ naar ‘kwijt’. En dan gebeurt er iets wonderlijks in deze fase. Je wonderlijke brein gaat aan het werk en probeert zich in te denken wat je moet doen zonder dit voorwerp. En het allerbest is nog dat er dan zomaar een oplossing in je hoofd plopt! Zo ging het ook met het wondere brein in mijn hoofd. Ik accepteerde dat ik mijn bibliotheek pas nooit meer terug zou zien en begon te bedenken wat ik zonder mijn biebpas zou moeten. En toen begon er een lampje te branden. Ik fietste terug naar de bieb met het verlopen biebpasje van mijn broertje en wisselde het om, na wat gezeur en bijna-dodende-blikken van mijn kant (probleem opgelost), voor een bruikbare pas. Zo leende ik de 3 dvd’s op de pas van mijn broertje en was mijn filmavond gered. En terwijl ik naar huis fietste met de dvd’s en het nieuwe pasje in mijn hand, in de zonneschijn, verdween mijn boze bui als sneeuw voor de zon…

Ps. Ik wil dit happy end niet verzwakken, maar als de geniale ingeving van een oplossing in fase 5 mislukt, worden alle fases van boosheid uit de kast gehaald. Maar ik neem aan dat ik daar niet verder over hoef uit te weiden.

4 opmerkingen:

  1. Heeeerijk geschreven..
    Het is ook gewoon helemaal goed, het klopt als een bus en als iemand je dat kan vertellen dan ben ik het wel want ik ben altijd alles kwijt echt altijd...

    hihihi veet coowlie gewrite..

    xxx Lien

    -via Hyves.nl-

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wauw eline, je hebt talent.

    xxx Aniek

    -via Hyves.nl-

    BeantwoordenVerwijderen
  3. heeeel erg mooi.
    precies goed.
    en ik ben altijd alles kwijt
    en ik vind nooit wat terug
    en ik doorga de fases, en blijf altijd hangen in de 4de fase, boosheid.

    haha..

    xxx Melissa

    -via Hyves.nl-

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hahaha grapzieg geschreven!

    xxx Sannah

    -via Hyves.nl-

    BeantwoordenVerwijderen