Verhaal: Choises to make (slot)

Hee allemaal,

De drukte kabbelt nu rustig aan me voorbij,
tijd om te genieten,
tijd om stil te staan,

ORDE IN DE CHAOS! :)

Oei,, terwijl het echt een decemberverhaal is, is het me niet gelukt om het slot er in december op  te zetten. sorry! Hier komt dan alsnog (beter laat dan nooit) het laatste deel van mijn verhaal; choises to make.
Lees hier deel 1 en deel 2..

Choises to make, slot:

‘Hoi, ik ben Joyce en je moet van mijn pleegmoeder rekening met mij houden. Weet je waarom? Nou, mijn moeder is vorig jaar verongelukt met de auto en mijn vader kon het niet meer aan en kon niet meer voor ons zorgen en daarom zijn wij in een pleeggezin gestopt, maar dat gezin wilde alleen mij en nu zie ik mijn tweelingzusje nooit meer. Dus als ik iets verkeerd doe, weet u waar het aan ligt.’ Met brutale ogen vol verdriet en een bijdehante grijns op het gezicht, stelde de nieuwe leerling zich aan de juf voor. Ze moest ongeveer 8 jaar zijn, maar ze had gehoord dat dit kind al meer had meegemaakt dan de gemiddelde volwassene. De juf sloeg haar armen om het arme kind heen, maar Joyce schudde haar van zich af. ‘Waar mag ik gaan zitten, juf?’


Door dit vieze weer raakt Joyce’ haar door de war en haar schoenen kan ze net zo goed weggooien: geruïneerd door de vieze, koude smurrie onder haar. Joyce rampdag werd compleet toen Kelly opbelde dat ze op bed lag met een fikse griep en dus helaas niet op de kerstmarkt kon komen. Fikse griep, jaja. Fikse kater zul je bedoelen! Die slet zit volgens mij iedere avond in het café zich lam te zuipen. Ze slentert maar wat over de markt, terwijl het ene kerstliedje na het andere over het plein galmt. Gratis chocolade melk inclusief een verkooppraatje van een irritante man, oliebollen voor 2 euro per stuk, ouwe troep netjes uitgestald op de gammele kraampjes en vooral heel, heel veel verkleumde, hebberige, stinkende en onbeschofte mensen. Heb ik hier nou het hele eind voor gereden?

Wat een gezelligheid! Er word warme chocolademelk uitgedeeld door iemand die ontzettend enthousiast over zijn product is. Allerlei lekkernijen en handige spulletjes worden verkocht op de kraampjes. Maar Alice heeft geen oog voor alle spullen die zijn uitgestald, ze vindt het veel leuker om naar de mensen achter de kraampjes te kijken. Een enkeling kijkt vriendelijk terug, een ander begint direct met verkopen en weer een ander is zo druk met geld tellen dat hij haar niet eens ziet. Hoewel Alice van de gezellige kerstsfeer geniet en het net zo geweldig vindt als altijd om mensen te bekijken, maakt het haar ook een beetje droevig dat het lijkt alsof niemand echt geniett van al het leuks wat te vinden is op de markt. Ze zijn zo druk bezig met het zoeken naar hebbedingetjes, het inslaan van de laatste kerstcadeautjes, het verdienen van geld of het op tijd komen dat niemand lijkt te beseffen dat het leven ondertussen onder hun voeten doorglijdt, zonder dat ze er bij stil staan. Daar ga je weer Alice, dromertje. En opeens… opeens staat ze daar. Die ogen, dat gezicht, die houding en die blik, oh God, die blik. Wat is er gebeurd met de blik in haar ogen?, daar staat zonder twijfel haar tweelingzusje.

Midden op het drukke plein staat Joyce stokstijf stil. Hoe bestaat het? Die ogen, dat gezicht, die houding en die blik, oh mijn god, hoe kan die vrouw nog steeds de blik van een kind hebben na alle ellende?, daar staat ze dan, al Joyce’ verborgen emoties en herinneringen in eigen persoon; daar staat zonder twijfel haar tweelingzusje.

Dit is teveel, dit kan ik niet aan. Ik moet hier weg, ver weg van alles wat ik me niet wil herinneren, van alles wat ik niet wil voelen. Joyce draait zich om en rent weg, met de veel te lang opgehouden tranen stromend over haar wangen, ze rent weg, zo hard als ze kan, ze springt in haar auto en rijdt met vliegende vaart naar huis.

Thuis, ligt op de deurmat, een kerstkaart van de persoon waar ze van had willen wegrennen:

Ik wens jou dit jaar toe:

Dat je dit jaar de liefde mag ontdekken,

de sleutel mag vinden,

de keuze’s mag maken,

de emoties mag voelen,

de vergeving mag geven,

de genezing mag ontvangen,

onze band mag versterken,

en voor de vreugde mag kiezen,

Joyce, ik wens jou een hele warme kerst,

Alice.

Ik zou graag willen horen wat jullie ervan vinden, schrijf hieronder een reactie! Alvast bedankt!
Love,, Eline