Kenia; van ieder moment genoten met de volle 100 procent.

Heeee Hollanders!

I'm home again! Kenia was helemaal super! Ik ben gezond en heel aangekomen. Tuurlijk, ik heb nog heel wat slaap in te halen en mn huid is knalrood en vol blaren (dat krijg je als je een hele dag in de zon op de evenaar staat), maar ik ben echt blij en dankbaar hoe goed alles is gegaan.

Het was een superervaring die ik nooit meer zal vergeten. Ik heb zo ontzettend veel te vertellen en gelukkig is er  meer dan genoeg plek op mn blog. Ik zal hier mn verslagen van iedere dag opzetten en ook de veeeeele foto's. Want ik heb bijna 800 foto's gemaakt! Ik ging daar ook heen als fotograaf, dus dan is het normaal toch? :-)

1 van de vele foto's die ik deze reis gemaakt heb..

De reis zat vol indrukwekkende momenten vol verschillende emoties.

Heftige momenten als het rondlopen in een sloppenwijk in Nairobi, waar kleine kinderen met gescheurde kleertjes bij een open riool stonden en aan ons rijke stinkerds 'How are you?' vroegen, terwijl ze zelf diep en letterlijk in de shit stonden.

Heftige momenten als toen een jongen van mijn leeftijd, Bonface, mij zijn huis liet zien dat nog kleiner was dan mijn kamer. Hij liet het graf van zijn vader zien, die was vermoord door de 'neighbours' (de andere stam). Toch was hij zo trots op het weinige wat hij nog had en hoewel het verdriet in zijn ogen te lezen was, was hij blij dat hij nog met zijn oma in het huisje kon wonen.

Blije momenten als het warme, hartelijke welkom dat we bij iedere school kregen. Blije momenten als de vrolijke, Afrikaanse dansen en liederen die ze voor ons optraden als we een school bezochten. Blije momenten als het spelen met de lieve, kleine kindjes, die eerst nog verlegen waren, maar na wat gekietel met schaterlachen het spelletje tikkertje begrepen.

Moeilijke momenten als de keer dat een ontzettend slim en talentvol meisje, Nellie, in mijn boekje schreef dat ze wilde dat ik en mijn ouders haar gingen sponsoren, omdat ze graag naar de Secondary School wilde, maar haar ouders dat niet konden betalen. Daar zit je dan als Mzungu (=bleekscheet in het Kiswahili), wetende dat je het kan betalen, maar dat je nu eenmaal geen onderscheid kunt maken in de kinderen.
Moeilijke momenten als toen we met onze stoere jeeps in de file stonden in Nairobi en straatkinderen met doffe, levenloze ogen en een potje met lijm in hun handen bedelden om wat geld.

Er waren ook ontroerende momenten, als het prachtige gezang op de meisjesschool toen we binnen kwamen lopen, waarbij er kippevel over mn hele lichaam liep en tranen in mn ogen sprongen.
Ontroerenende momenten, als het mooie straatkindje dat haar hoofdje op mijn schoot legde en haar duim in haar mond stak terwijl ik zachtjes een liedje voor haar zong.

Genietmomenten waren er ook veelvuldig in deze 10 dagen, zowel  overdag op de scholen met de kinderen, als 's avonds in het hotel met de groep. Genietmomenten als op zondagavond wachten tot onze chauffeurs ons naar het restaurant kwamen brengen. We wachtten met z'n allen op de rustige parkeerplaats, nog heerlijk warm weer, gitaar erbij en gewoon wat zingen, praten of alles over je heen laten komen.
Genietmomenten als het meedansen met de meisjes van de school voor Masai-kinderen, die een bijzondere dans lieten zien en aan ons leerden die al jaren tot de traditie van de Masai (een nomandenstam in kenia) hoort.
Genietmomenten als de laatste avond met ons lieve redactiegroepje naar de twinkelende sterrenhemel staren en bedenken wat een gave reis het is geweest....

Ik heb belangrijke dingen geleerd, over de Afrikaanse cultuur, over kinderen, over aids, over de problemen en de schoonheid van Kenia en vooral over hoe belangrijk onderwijs is voor een land als Kenia en de rol van Edukans daarin. Ik heb geleerd dat wij, als rijke Westerlingen écht de wereld een beetje mooier kunnen maken, als we maar bereid zijn onze talenten en onze munten in te zetten voor de ander, dichtbij of ver van huis. En wat is een betere manier dan te investeren in de toekomst bijvoorbeeld door onderwijs te sponsoren?

De reis van Kenia is moeilijk is 1 woord samen te vatten, maar 1 ding is zeker.

Van ieder moment

heb ik genoten

met volle 100 procent!

Love,, Eline

ps. ik ben met het goede doel edukans meegeweest op reis, met Going Global om precies te zijn. Omdat ik met eigen ogen heb gezien wat voor goede dingen ze daar doen kan ik niet anders dan een beetje reclame voor ze maken. Kijk daarom hier wat jij kan doen om onderwijs te steunen