Mijn kijk op de wereld, en een kijkje in de mijne...

zondag 28 februari 2010

Kenia-verslag: 17 februari 2010 – dag 1- De reis

-Voor ik begin met het verslag van de eerste dag in Kenia, wil ik even zeggen dat de stukjes misschien wat aan de lange kant zijn (haha). Ik zal eerst in het kort zeggen wat we die dag gedaan hebben, daarna heb ik het voor mezelf uitgebreid uitgeschreven, omdat ik niets wil vergeten van deze geweldige reis! Voor de diehards onder ons en de mensen die dat willen (ik zou het natuurlijk wel echt super vinden) kunnen jullie de lange versie er onder lezen. -

Een reisdag…

Dag 1 in het kort:
Vandaag was het zover, ik reisde naar Kenia! De reis in het vliegtuig was zelf ook al ontzettend leuk, met als toppunten het zien van de Sahara-woestijn en de zonsondergang vanuit het vliegtuigraampje. Eenmaal in Nairobi, waar het vliegveld trouwens alles behalve modern was, kregen we onze eerste indrukken van Kenia in het donker. In ons hotel leerde we, nadat we onze deur niet open kregen en het erg lang duurde voordat er iemand in actie kwam, onze eerste les over Afrika; Hakuna Matata, Maak je geen zorgen!


(Dag 1 in detail)               Hakuna Matata!:
Ik word om kwart voor 5 wakker met een schok.
Vandaag is het zover! Ik ga voor 10 dagen naar Kenia met Going Global Edukans! Samen met m’n ouders, Joram en Judie stap ik in de auto op weg naar Schiphol. Het afscheid vind ik toch best moeilijk, maar gelukkig ben ik niet de enige die een traantje over zijn wangen voelt rollen. Na de nodige knuffels lopen we met alle GG-ers naar de incheckservice, waar het gemis naar de achterblijvers al snel op de achtergrond raakt. Na lang wachten en vele paspoort – en bagagecontroles zitten we eindelijk in ons vliegtuig opweg naar Nairobi, nog maar 6700 km en 8 uur vliegen van ons vandaan. De vliegreis zelf vind ik ook al een hele ervaring. Dit is nog een s wat anders dan de kleine vliegtuigen waarmee je maar 1 of 2 uurtjes vliegt. Gelukkig zitten de stoelen lekker en kunnen we film kijken op het schermpje voor op onze stoel. Terwijl ik naar Night at the Museum 2 zit te kijken, glijdt de wereld onder me door. Heel bizar, wanneer we ijsjes krijgen uitgedeeld door de vriendelijk stewardessen, zien we uit ons vliegtuigraampje de uitgestrekte Sahara-woestijn onder ons liggen! Het besef begint nu, naarmate er meer en meer kilometers voorbij vliegen, langzaam te komen: ik ben opweg naar Kenia!




De zon gaat onder boven de wolken...

Nadat we een prachtige ondergaande zon boven de wolken aanschouwd hebben, wordt het donker buiten en zet het vliegtuig de landing in. We hebben wat turbelentie (later hoorde ik dat er bliksem in de neus van het vliegtuig wat ingeslagen!), maar de wielen van onze vliegende voertuig raakten gelukkig veilig de Keniaanse grond. Ik ben voor de eerste keer buiten Europa en dan ook nog eens zonder ouders!
 Zodra we de slurf uitstappen, slaat de warmte ons tegemoet. We moeten weer in de rij staan en wachten op onze bagage (die gelukkig wel aankomt). Eindelijk mogen we met onze hosts mee en is het tijd voor onze eerste indrukken van Kenia, in het donker en vanuit onze stoere jeeps. Het lijkt allemaal nog heel erg Westers, maar er wordt verteld dat dat komt doordat we in het rijkste punt van Kenia zijn aangekomen: het centrum van Nairobi. Ik ben stiekem ontzettend moe van de lange reis en het vele wachten. Ik laat het allemaal maar over me heen komen en kijk vol verbazing om me heen. In ons guesthouse worden we zeer vriendelijk ontvangen en krijgen we (alweer) wat te eten. Na het eten wil iedereen niets liever dan gewoon naar bed. Ik en nog een paar meiden uit de groep hebben echter pech; onze kamer krijgen we niet open! Rinske leert ons al ongemerkt onze eerste les over Afrika; “Jongens, maak je niet zo druk, dit is Afrika. Hier krijg je de dingen meestal precies tegenovergesteld als hoe je het gevraagd had. Doe rustig aan, het komt allemaal goed.’’ Als ik eindelijk, na een inbraak met een schroevendraaier (het slot ging moeiteloos open, dat doet je veiligheidsgevoel ook geen goed), in m’n heerlijke, doorgezakte bedje lig, denk ik aan de zin die het motto van Afrika lijkt te zijn: “Hakuna Matata’’ . Maak je geen zorgen…

Dag 1: Een heel goed begin van een geweldige reis!

-Steun onderwijs, investeer in de toekomst: http://www.edukans.nl/-

Geen opmerkingen:

Een reactie posten