Mijn kijk op de wereld, en een kijkje in de mijne...

zondag 28 februari 2010

Kenia-verslag: 18 februari – dag 2 – Thema: Aids&HIV

Een geweldige dag…

Dag 2 in het kort:
De dag begon met een lange reis waar we al veel te zien kregen van Kenia, zoals verschillende dieren langs de weg en bijzondere mensen en huisjes. We kwamen aan op het eerste project van deze week: een primary school in Eldoret. We kregen een enthousiaste les Kisswahili, , we leerden hoe belangrijk het is voor die leerlingen om over hun taboes te praten in een club op school, we ervoeren hoe gastvrij en hartelijk de Afrikaanse mensen zijn en we werden omringt door vele, vele lieve kinderen. Een geweldige dag vol indrukken en vol vreugde!

(Dag 2 in detail)  Vol enthousiasme de taboes te lijf!

Ik zit, of eigenlijk ik stuiter, nu al vanaf 7 uur in een jeep over een zeer hobbelige zandweg naar Eldoret. Ik zit met open mond naar buiten te kijken en alles in me op te nemen wat in onderweg zie. We hebben 8 uur lang de tijd om Kenia voor bij te zien vliegen. En wat ik nu al allemaal gezien heb! Ontzettend veel mannen in de stad in verhouding met vrouwen. Scholen vol kinderen in uniformpjes. Ongelovelijke chaos in het verkeer, wegen waarvan je niet zeker weet of het een 2- of een 3-baansweg is. Mensen die doodleuk door de rijdende en toeterende auto’s heen lopen om óf iets te verkopen óf gewoon naar de overkant te komen. Huisjes die half in leken te storten. Huisjes die maar half afgebouwd zijn, want voor de 2e verdieping hadden ze nog geen geld. Huisjes die niet meer dan een paar platen tegen elkaar zijn, en waar dan ook nog een bordje met ‘hotel’ of ‘café’ boven staat.. Armoedig uitziende krotjes bleken nog de huizen van de lagere middeklasse hier in Nairobi. Hoe moet de sloppenwijk er dan wel niet uitzien!? We zien ezels langs en op de weg, kippen bij het benzinestation en (helemaal super!) we zien zebra’s langs de kant van de weg, heel dichtbij! Wat nou safaripark, ga een rondje rijden in Kenia en je ziet genoeg leuks! De reis is al zo fascinerend dat ik bijna vergeet dat we opweg zijn naar het eerste project; het bezoeken van een primary school om te praten over de impact van hiv/aids op de kinderen…
In Nederland koeien langs de weg,
 in Kenia zijn het deze prachtige gestreepte paarden


Het projectbezoek:
We worden superenthousiast ontvangen door een klas vol kinderen. We gaan naast de kinderen van de verschillende scholen zitten en het ‘introducing’ kan beginnen. Ik maak een praatje met het meisje dat naast mij zit, die voor vandaag mijn maatje is. Ze heet Ashila en is een lief meisje, maar toch ook een beetje verlegen en daarom wat moeilijk te verstaan.
Portret van Ashila in haar klas...

Ik ga samen met Ashila en nog vele andere leerlingen naar een groep 6, waar we een les Kisswahili bijwonen. De lerares is ontzettend enthousiast en probeert met overduidelijke gebaren, gespring, gezang, gelach en geklap ons een aantal woordjes te leren. Van die manier van les geven kunnen wij in Nederland nog wat van leren! Ik heb, na afloop van de les, veel bekijks met m’n enorme fotocamera en iedere leerling wilde graag op de foto. Als we buiten het lokaal komen begint de pret pas echt! Allemaal lieve, donkere, kleine kindjes met grote grijnzen op hun gezichtjes komen op me af rennen om aan m’n huid of m’n haren te voelen of om op de foto te kunnen of om mij een handje te geven en te vragen; ‘How are you?’. We staan in een groep van ongeveer 70 kinderen die allemaal op je af komen en om je heen gaan staan. Ik kan je vertellen, dat is echt een geweldige ervaring. Zoiets had ik tot nu toe alleen nog maar op tv en op foto’s gezien, maar als je er zelf midden in staat, is dat toch wel even wat anders! Zo gaaf!

Ik word bijna bedolven door de lieve, vrolijke kindjes!
De vreugde om naar school te gaan wordt hier wel heel duidelijk....

Weer terug in de klas gaan we in groepjes uiteen om te praten over HIV/aids. Wij vertellen over onze problemen in Nederland en zei vertellen over hun problemen in Kenia. Wij stelden hun vragen en zij stellen ons vragen. De verschillen tussen Nederland en Kenia worden nu pas echt duidelijk. Helemaal voor de verbaasde Kenianen die horen dat er bij ons redelijk makkelijk gesproken wordt over seksualiteit en dat aids bij ons helemaal niet zo’n groot probleem is. Ze vinden het best raar dat wij al alcohol mogen drinken vanaf 16 jaar en dat prostitutie in sommige gebieden legaal is. Ik heb geleerd van dit gesprek dat het praten over moeilijke onderwerpen als ziektes en alcohol- en drugsgebruik, een grote impact heeft op het leven van de leerlingen. Edukans steunt deze ‘club’ waar ze leren over de taboes te praten.

We werden superhartelijk welkom geheten en nu ook minstens zo vriendelijk weer afscheid genomen. We krijgen vele entertainmentstukjes te zien en te horen, zoals een groep leerlingen in dezelfde kleren die zingen en dansen voor ons, ontzettend leuk! Als ik de kring rond kijk, zie ik iedereen met een big smile op zijn gezicht, iedereen geniet! We krijgen nog vele liedjes en dansjes, een rap, afscheids- en bedankpraatjes, allemaal speciaal voor ons!



Als laatste laten de leerlingen vol trots hun moestuintje bij de school zien. Hun domein bestond uit niet meer dan een paar verrotte kropen groente, maar door de trots en blijdschap op de gezichten van de leerlingen kon het mij niets meer schelen wat ze nou eigenlijk verbouwden. We lopen weer door een grote groep kinderen naar onze jeeps, waar ik op het laatst moest maken dat ik weg kwam, want m’n rode haren werden er nog net niet uitgetrokken! Terwijl de kinderen met de wegrijdende jeeps meerenden en wij onze handen bijna uit de kom zwaaiden bedacht ik me hoe blij ik was dat ik de kans heb gehad om deze geweldige mensen te ontmoeten.



Dag 2: A day surrounded with love and joy…

-Steun onderwijs, investeer in de toekomst: http://www.edukans.nl/-

1 opmerking:

  1. Wauw heftig maar mooie verhalen over je reis!

    groetjes, Mandy!
    (ik ben een vriendin van sannah en kwam via haar hyves op jou hyves en zo op je blogg!

    BeantwoordenVerwijderen